1.       طب سنتی ایرانی(طب ایرانی): « طب سنتی ایران سامانه و مکتبی است کامل، شامل روشهای تشخیصی، سبب شناسی و درمان با تکیه بر تفاوتهای بین فردی (مزاج) در زمینه حفظ سلامت و درمان بیماریها، متکی بر پشتوانه علمی و تجربی چند هزار ساله ایرانیان و ملل دیگر، برخوردار از توجه به جنبه های اخلاقی و تربیتی و آموزه های اسلامی که به کوشش حکیمان بزرگ دوره تمدن اسلامی، بازنگاری و تدوین یافته و به نقطه کمال نسبی خود رسیده است.»

از ویژگیهای این مکتب: کل نگری، اعتقاد به هویت روحانی، جسمانی، روانی و اجتماعی برای انسان، توجه به کیفیات فاعله و منفعله و اخلاط اربعه، تأکید بر پیشگیری از بیماریها با اصلاح سبک زندگی، تقویت جنبه‌های معنوی، فراهم کردن زمینه و شرایط مطلوب برای فعالیت سامانه درونی موسوم به قوه مدبره یا طبیعت و نیز تقدم درمان‌های غذائی و طبیعی بر درمان‌های داروئی و تقدم داروهای مفرد بر داروهای مرکب و بالاخره درمان‌های غیرتهاجمی بر درمان‌های تهاجمی است.

2.        طب مکمل: به سایر شعب و مکاتب طبی به­جز طب رایج (طب آلوپاتیک یا طب نوین) و طب ایرانی اطلاق می­گردد که در حال حاضر در کشور،‌ طب سوزنی و هومیوپاتی از آن­جمله­اند.