خواص و مزاج آویشن در طب سنتی بدین قرار است:
- مزاج آن گرم و خشک است.
- لطیف کننده و هضم کننده غذاهای سنگین و دیرهضم است.
- برگهای خشک شده آویشن یا پودر آن را میتوان مانند نمک به عنوان ادویه سفره استفاده کرد.
- در درمان آروغهای ناشی از بلغم معده بکار میرود.
- معده، کبد و ریه را از رطوبتها پاک میکند.
- آویشن به دلیل حرارت و خاصیت تحلیل برندگی و زدایندگی که دارد رطوبت های زائد باقیمانده در دستگاه گوارش را از بین میبرد.
- مسیر هضم و جذب غذا را از این مواد پاکسازی میکند.
- باعث باز شدن انسدادهایس مجارس اعضا میشود.
- اشتها را تحریک میکند به همین علت در غذاها به عنوان چاشنی استفاده میشود.
- ضدنفخ است و سبب تحلیل بادهای معده، روده و سینه میشود، مخصوصاً اگر در غذاهای نفاخ و سنگین و آبکی استفاده شود.
- مصرف آن با پنیر جهت چاق کردن بدن و همچنین کاهش ضرر پنیر به بدن مفید است.
- آویشن همراه با انجیر باعث تقویت ریه و سایر قسمتهای دستگاه تنفسی میشود و برای رفع سرفه مفید خواهد بود.
- درد کلیه و مثانه را که از سردی باشد، تسکین میدهد.
- آویشن همراه با آب کرفس برای شکستن، از بین بردن و دفع سنگهای ادراری مفید است.
- مدر است بنابراین برای سهولت دفع ادرار مفید است.
- دمنوش آویشن عادت ماهانه را تسهیل میکند.
- نشستن در دم کرد و صاف شده آویشن باعث سهولت عمل دفع ادرار و عادت ماهانه میشود البته به شرطی که حساسیت نداشته باشند و توسط طبیب تجویز شده باشد.
- بوییدن آویشن یا خوردن دم کرده آن در کاهش رطوبتهای زائد که گاهی در کبد یا ریه یا مغز جمع میشود، موثر است.
- آویشن به صورت موضعی برای تسکین موقت دندان درد توصیه میشود.
- اگر داروهای مسهل با آویشن مصرف شوند، دل درد شدید ایجاد نمیکنند.
- بخور آویشن برای کسانیکه دچار سینوزیت مکرر و چرکی میشوند، بسیار موثر است.
- نرمی و لطافت پوست، تحریک قوای جنسی،جلوگیری از صعود بخارات به مغز و پادزهر سموم حیوانی نیز از خواص آویشن است.
عوارض زیاده روی در مصرف آویشن
- افراط در مصرف آویشن باعث آسیبرسی به ریه میشود.
- ممکن است منجر به آلرژی و التهابات پوستی گردد.
- فشار خون را بالا میبرد.
- اثرات بدی بر روی تیروئید میگذارد.
مصلح آویشن
سرکه انگور مصلح و بهبوددهنده خواص و مزاج آویشن است و بهتر است که همراه با آن مصرف گردد.