طب سنتی چینی(TCM) که طب شرقی یا طب آسیایی نیز نامیده می‌شود، شامل طب سوزنی، یکی از قدیمی‌ترین و شایع‌ترین داروهای درمان طبیعی مورد استفاده در جهان است و ریشه در چین باستان دارد.

پزشکان TCM از گیاهان دارویی، طب سوزنی و دیگر روش‌ها برای درمان طیف گسترده‌ای از بیماری‌ها استفاده می‌کنند. طب سنتی در چین بر مبنای این فلسفه است که انسان و طبیعت بخشی از جهان کل هستند.

طب سنتی در چین بر پایه‌ی اعتقاد به یک نیروی انرژی است که «چی» نامیده می‌شود.

در یک بدن سالم، این نیرو به صورت آرام و قوی در بدن جریان می‌یابد. اگر این نیرو ضعیف شود ممکن است موجب بیماری شود.

انرژی چی متشکل از دو عنصر متضاد یین و یانگ است که برای حفظ سلامت همیشه باید متعادل باشند

طب سنتی چینی عمدتاً وابسته به فرهنگ چینی و دانش چینی در مورد گیاهان مختلف، درختان، مواد و گیاهان مورد استفاده است. فرهنگ چینی، مانند هر فرهنگ دیگر آسیایی دارای فلسفه‌ای خاص است.

علاوه بر این، سبک زندگی چینی‌ها به بخشی از TCM تبدیل شده است.

طب سنتی علاوه بر چین نیز در دیگر کشورهای شرق و جنوب آسیا از جمله ژاپن و کره نیز وجود دارد.

برخی از این سیستم‌ها از طب سنتی چینی الهام گرفته و از برخی جهات شبیه آن هستند، اما هر یک ویژگی‌های متمایز خود را توسعه بخشیده‌اند.

در طی حدود صدها سال TCM در بسیاری از کشورهای آسیایی مانند کره، ژاپن و بسیاری از بخش‌های آسیای جنوبی گسترش یافت.

با ورود تلویزیون و اینترنت،TCM  جای خود را در آفریقا، اروپا و امریکا باز کرد و اکنون دوباره احیا شده است.

طب سنتی چین همواره بخش مهمی از مراقبت‌های بهداشتی در چین بوده است، اما در طول چند دهه‌ی گذشته، محبوبیت آن در جهان غرب افزایش پیدا کرده است.

امروزه، شیوه‌هایی مانند طب سوزنی، تای چی و درمان گیاهی را می‌توان در بسیاری از مراکز بهداشتی و درمانی یافت و مطالعات علمی خواص درمانی آن‌ها را نشان داده است.

در حال حاضر ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی TCM تقریباً در هر کشوری در جهان و در هر ایالت در آمریکا فعالیت می‌کنند. بسیاری از پزشکان طب سنتی در چین در آمریکا، متخصصان طب سوزنی نامیده می‌شوند.

درمان شامل درمان دارویی، درمان طب سوزنی، درمان چی گونگ، درمان از طریق تغییر سبک زندگی، تغذیه‌ی مناسب و ورزش مانند تایجی است.

این حقیقت که طب سنتی در چین در طی هزاران سال وجود داشته و هنوز هم استفاده می‌شود، گواهی بر ارزش آن به عنوان یک شکل مراقبت و سلامت از افراد بیمار است.

طب سنتی چینی(TCM)  به فیزیولوژی بدن انسان، آسیب‌شناسی، تشخیص بیماری و پیشگیری و کنترل بیماری اشاره دارد. در طی هزاران سال، مردم چین تجربه‌ی زیادی در مبارزه با انواع بیماری کسب کردند و بنابراین نظریه‌های پزشکی منحصر به فرد خود را در راستای فلسفه‌ی باستانی چینی شکل دادند.

طب سنتی چینی ریشه در چین باستان دارد و  تاریخچه‌ی غنی و طولانی دارد که در طی هزاران سال تکامل یافته است. این طب سنتی بعد از طب مصری و بابلی سومین شکل قدیمی طب بوده است.

طب سنتی چینی حاصل نسل‌ها تلاش پزشکان، دانشمندان، هنرمندان رزمی و راهبانی است که هر دو اصول قانون طبیعی طبیعت و همچنین مراحل مختلف چرخه‌های طبیعی زندگی را بررسی کرده‌اند.

این طب سنتی یک روش پیچیده و طبیعی پزشکی است.

هدف اصلی در استفاده از آن، ایجاد هماهنگی و تعادل بین ذهن و بدن و همچنین فعال کردن و تنظیم توانایی طبیعی عملکرد بدن است.

ذهن و بدن ارتباط بسیار قوی با هم دارند. امروزه، با وجود تمام فناوری‌هایی که ما داریم دانشمندان می‌گویند که ما تنها از درصد بسیار کمی از مغزمان استفاده می‌کنیم.

طب سنتی چینی شاهد رابطه‌ی همزیستی بین ذهن و احساسات ما در طول ۲۳۰۰ سال پیش بوده است. ما همه‌ موجودات عاطفی هستیم و در طب سنتی چینی (TCM) به این موضوع توجه زیادی شده است که چگونه احساسات می‌تواند بر بدن با یک پاسخ مثبت و یا یک استرس منفی اثر بگذارد و ذهن و بدن ما را از حالت تعادل خارج کند.

یک باور در طب سنتی چینی وجود دارد که مصرف هر چیزی بیش از حد خود باعث آسیب رساندن به بدن می‌شود.

طب سنتی چینی (TCM) یک رویکرد جامع به سلامت دارد که بر سلامتی فرد به عنوان یک کل واحد به جای تمرکز بر روی یک علامت یا بیماری خاص تأکید می‌کند.

کانال‌های انرژی چهار نقش دارند: برای اتصال اندام‌های داخلی با خارج از بدن و پیوند دادن فرد با محیط و عالم؛ برای هماهنگ کردن اصول یین و یانگ در درون اندام بدن و پنج مواد؛ برای توزیع چی در بدن؛ و برای محافظت از بدن در برابر عدم تعادل خارجی مربوط به آب و هوا (باد، گرمای تابستان، رطوبت، خشکی، سرما و آتش)یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد طب سنتی چینی سیستم مریدین یا نصف‌النهار است. پزشکان چینی بدن را به شکل شبکه‌ای از مسیرهای انرژی می‌بینند که مریدین نامیده شده و به کانال‌های انرژی پیوند می‌خورند و تعادل اندام‌های مختلف را تنظیم می‌کنند.

اطبای حوزه‌ی طب سنتی در چین در مورد ساختار بدن انسان کالبد شکافی نمی‌کردند، چرا که فکر می‌کردند بریدن بدن توهین به اجداد فرد است.

در عوض، آن‌ها درک درستی از موقعیت و عملکرد ارگان‌های مهم را در طول قرن‌ها مشاهده بدست آوردند و سپس آن‌ها را با اصول یین، یانگ، چی و پنج عنصر ارتباط می‌دادند.

به این صورت که چوب مربوط به کبد(یین) و کیسه صفرا(یانگ)؛ آتش به قلب(یین) و روده کوچک(یانگ)؛ زمین به طحال(یین) و معده(یانگ)؛ فلز به ریه‌ها(یین) و روده بزرگ(یانگ)؛ و آب به کلیه‌ها(یین) و مثانه(یانگ).

چینی‌ها نیز معتقد بودند که بدن دارای پنج ماده‌ی ضروری است که شامل خون، روح، جوهر حیاتی(اصل رشد بدن از طریق چی و خون)، مایعات(تمام مایعات بدن غیر از خون، از جمله بزاق، مایع نخاعی، عرق، و…)؛ و چی است.