در سبب‌شناسی بیماری‌ها و ناهنجاریهای روانی سه بعد مطرح است که ۱- بیولوژی – فیزیولوژی (جسم)- متخصص ژنتیک- فیزیولوژیست – پزشک – حکیم -متخصص طب سنتی، ۲- سایکولوژی (روان) روانشناس بالینی – روانشناس سلامت- مشاور – روانپزشک، ۳-محیط (جامعه) جامعه‌شناس – انسان‌شناس – روحانی یا عالم دینی نقش کلیدی خواهند داشت و مسلماً فرایند درمانی موفق متد و روشی بین رشته‌ای خواهد بود که بیمار را در ابعاد مختلف به حالت تعادل یا سلامتی برساند، اما در بعد فیزیولوژِیک -سایکولوژیک یعنی جسمانی – روانی
روان درمانگر طب سنتی (روانشناس): بر اساس تئوری کلی اخلاط به وجود آمدن بیماری‌های روانی از بعد فیزیولوژیک یا بیولوژیک به دلیل افزایش یا کاهش کمی یا کیفی، یکی از اخلاط چهارگانه در کل بدن یا سیستم اعصاب مرکزی CNS می‌باشد که از طریق تکنیک‌ها و مداخلات متعددی این غلبه اخلاط در بیمار بر طرف شده و به حالت تعادل یعنی سلامتی بازمی‌گردد. در طب سنتی به موازات استفاده از گیاهان دارویی و اعمال یداوی چون ماساژ، حجامت، فصد و … برای ایجاد تعادل مزاجی جسمانی و روانی استفاده می‌شود. از الگوی غذایی خاصی در روند بهبود بیماران روانی استفاده می‌گردد، به‌طور مثال مصرف برخی از غذاها با تأثیر بر انتقال دهنده‌های عصبی مهمی چون سروتونین و نوراپی نفرین باعث ایجاد علائم بالینی افسردگی می‌شوند از طرفی با بهم ریختگی در سیستم گوارش و ایجاد یبوست و عدم دفع، بدن را مسموم می‌نمایند، داروهای گیاهی، الگو و رژیم غذایی که با کمک علم مزاج‌شناسی برای هر بیمار تدوین می‌گردد دقیقاً با معیارهای علم سایکوفارماکولوژی یا داروشناسی روانی مطابقت دارد، غذای شما دوای شماست و دوای شما غذای شماست، جمله معروف از حکیم ابو علی سینا نابغه پزشکی ایرانی که کتاب قانون در طب وی تا قرنها در دانشگاه‌ها و آکادمی‌های پزشکی – روانپزشکی اروپا مرجع بوده‌است.